Buiten enkele met de hand aangedreven primitieve modellen hadden de meeste oude platenspelers een veermotor om de draaitafel aan een constante snelheid te roteren. Door deze motor helemaal aan te zwengelen kon men in het beste geval drie grammofoonplaten beluisteren. Deze handeling diende dan ook voortdurend opnieuw te gebeuren. Een uitzondering hierop is de warme luchtmotor, eigenlijk niet meer dan een één cilindermotor. Omgevingslucht wordt in de cilinder gevoerd en verwarmd door een klein alcohol brandertje. De expanderende warme lucht verplaatst een zuiger die zijn beweging overzet naar een groot vliegwiel en vandaar naar de draaitafel. Het grote voordeel was dat het toestel met een halve liter alcohol wel 45 uren bleef draaien. Slechts één nadeel: brandgevaar!

Het toestel werd gebouwd door de firma Paillard uit Sainte-Croix in Zwitserland maar werd wel over heel Europa verdeeld. Het werd verkocht onder de merknamen Maestrophone, Apollo en waarschijnlijk ook Paillard. Er waren twee licht verschillende versies van deze warme luchtmotor en er werden drie grammofoon modellen aangeboden en één draaiplateau voor gebruik in een vitrine.

Hier een foto van het model No205 "Polyeucte" en de bijhorende warme luchtmotor.